Op 28 januari 2004 kreeg zij de diagnose Diabetes type 1. Het veranderde haar hele leven, maar leverde haar ook een dosis kennis, ervaring en expertise op waaruit twee boeken voortkwamen. InBeeld bij ZijSpreekt: Loes Heijmans.

Wat is jouw verhaal?
Op 28 januari 2004 kreeg ik de diagnose Diabetes type 1. Die dag veranderde mijn leven. Nooit meer zonder na te denken iets in mijn mond stoppen, nooit meer spontaan gaan sporten of een wandeling maken, altijd rekenen, tellen, vooruit denken en de consequenties ervaren van hoe het is als je lijf niet meer meewerkt.

Je vertelt over de impact?
Mijn verhaal gaat over de impact die een chronische ziekte op je heeft. Iemand die er aan de buitenkant volledig gezond uit ziet, kan een heel verhaal met zich meedragen.

Is het een zwaar verhaal?
Nee, juist niet. Ik vind het belangrijk om te vermelden dat het geen zwaar, droevig verhaal is. Het wordt verteld zoals het is, geen vage verhalen, maar zeker ook met de nodige dosis humor.

Wat heb je gedaan om een leven met diabetes zichtbaarder te maken?
In 2015 verscheen mijn eerste boek over leven met diabetes getiteld ‘Doe mij maar diabetes'. De reacties die ik daarop kreeg, maakte dat ik voor het eerst een positieve associatie met mijn chronische ziekte kreeg. Zorgverleners vonden het een eyeopener van jewelste en mensen met diabetes vonden eindelijk herkenning. Dit sterkte mij in het vertellen van dit verhaal. Om meer awareness voor deze ziekte te creëren, die zoveel meer is dan ‘een paar keer prikken en op je eten letten'.

Wie wil je bereiken met het creëren van meer awareness?
Ik wil mijn verhaal vertellen aan zorgverleners, om hen te laten horen wat het nu daadwerkelijk voor iemand betekent om 24/7 met diabetes type 1 te leven. Als mijn eigen diabetesverpleegkundige en gynaecoloog (in 2018 kwam mijn 2^e boek uit: Doe mij maar diabetes … en een baby') vertellen dat ze zoveel geleerd hebben uit mijn boeken, dan denk ik dat er nog heel veel winst te behalen valt. Alleen al de manier van communiceren tussen arts en patiënt. Iedere zorgprofessional die ik daarin mag inspireren, is er weer een meer.

En voor lotgenoten?
Voor lotgenoten is mijn verhaal een feest der herkenning. ‘Eindelijk iemand die het snapt en vertelt hoe het nu écht is', is een veelgehoorde reactie. ‘Ik voel me gesteund, en niet meer alleen met mijn struggles', hoorde ik onlangs nog. Het geeft me zo'n fijn gevoel om door het delen van mijn verhaal, een steun te zijn voor anderen. Dan is die diagnose dus toch nog ergens goed voor geweest…

Loes Heijmans boeken met haar ervaringsverhaal? Bekijk haar profiel en neem contact op met ZijSpreekt.