De weg naar (zelf)vergeving

In de nacht van maandag 8 september op dinsdag 9 september 2003 trekt een onbekende man de 20-jarige Sonja van haar fiets. Onder bedreiging van een steekwapen verkracht hij haar meerdere malen. Ze leefde in vrijheid, met de warmte van een liefdevol gezin in een dorp op de Veluwe. Tot die stille nacht. Een donkere gedaante sneed het elastiekje, dat haar blonde haren samenbond, kapot. Alles wat overbleef, was angst.

Sonja deelt open en eerlijk over alles wat er in de jaren daarna op haar af kwam. Een pijnlijk palet van steun en vernedering, rompslomp en triomf, angst en verlossing, wanhoop en uithoudingsvermogen.

Ze wil laten zien hoe zeer een ernstig geweldsdelict ingrijpt in het leven. Maar bovenal wil ze vertellen hoe zij zichzelf weer hervond. (Zelf)vergeving is één van de elementen uit haar reis naar rust en zelfliefde.

In 2016 verscheen haar eerste boek Losse haren – leven na verkrachting. Ook deelde zij haar verhaal via diverse kanalen (radio, televisie, dagbladen, tijdschriften) in Nederland en België. Hiermee zet zij zich in voor het bespreekbaar maken van de gevolgen van seksueel geweld. Lees hier het interview met Sonja voor het Algemeen Dagblad. 

Jaarlijks geeft ze gastcolleges aan studenten van de Hogeschool Utrecht over haar ervaring met dienstverlening aan slachtoffers.

Sonja Graansma kan een lezing verzorgen over:

• Gevolgen Seksueel geweld en ervaring rechtsgang (strafrecht en civiel recht)
• Regie terugpakken na een life-event (emotionele gebeurtenis)
• Veerkracht
• Vergeving
• Angst